Η ΠΟΛΙΤIKH ΠΡΑΓΜΑΤΙKOΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΜΑΚΙΓΙΑΖ
Εδώ και χρόνια κάνουν τα ραδιοφωνικά μεσημέρια μας απολαυστικά. Πριν από κάμποσους μήνες τάραξαν και τα τηλεοπτικά βράδια μας. Σημείο αναφοράς στο δύσκολο και σε γενικές γραμμές «αποπνικτικό» χώρο των ΜΜΕ.
Πρώτη ύλη η πολιτική ζωή του τόπου, την οποία μας αφηγούνται, αφού πρώτα τη σπάσουν και τη συνθέσουν έτσι ώστε όλα τα «κρυμμένα» να εξηγούνται… Ο δικομματισμός στο στόχαστρο, οι αγώνες μπροστά, ο σατιρικός λόγος στα καλύτερά του, αποδεικνύοντας ότι το μέσο από μόνο του δεν είναι «κακό»-το θέμα είναι πώς και γιατί το χρησιμοποιείς.
Ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης κατέβηκε να μας υποδεχτεί: «Κομμουνιστές! Πού είναι οι κομμουνιστές;» Αφού έγινε η αναγνώριση, μας οδήγησε στον χώρο δουλιάς: Στην είσοδο κρεμασμένη μία αμερικάνικη σημαία, που όπως ο Θύμιος Καλαμούκης σημείωσε χαριτολογώντας: «Τη βάλαμε για να έχουμε κάτι κοινό με τον Αλέξη Παπαχελά, που είναι απέναντι!»
Και ξεκινήσαμε την κουβέντα με το Θύμιο Καλαμούκη και τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη της ραδιοφωνικής και τηλεοπτικής Ελληνοφρένειας (σσ: στην τηλεοπτική Ελληνοφρένεια συνεργάζεται και ο Μάνος Βουλαρίνος).
«Οδηγητής»: Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που διακωμωδείτε; Μήπως έχετε και «εμμονές»;
Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης: Αυτές είναι αγάπες, όχι εμμονές. Τους διαλέγουμε με το κριτήριο της αγάπης!
Θύμιος Καλαμούκης: Πιάνουμε αυτούς που απασχολούν την επικαιρότητα περισσότερο. Οταν ήταν ο Πολύδωρας, τον Πολύδωρα, όταν ήταν η Γιαννάκου, τη Γιαννάκου. Η επικαιρότητα τους βγάζει, δεν τους επιλέγουμε εμείς.
Α.Μ: Και οι παλιοί μας λείπουν.
Θ.Κ: Να είναι όμως καλά ο Καραμανλής που έφερε τη Φάνη! Αν και οι παλιοί όντως μας λείπουν. Ο Γιακουμάτος, ο Πολύδωρας και η Γιαννάκου. Αλλά το κενό προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε με το χρόνο που είναι γιατρειά, όπως σε όλους τους χωρισμούς. Στη ΝΔ υπάρχει πλούσιο υλικό απ’ ό,τι φαίνεται. Γιατί και ο Λιάπης εξελίσσεται σε μορφή, ο Φώλιας, ο Χατζηδάκης, ο Μαγγίνας.
Α.Μ: Εμείς είχαμε την αρχική απογοήτευση όταν έχασε το ΠΑΣΟΚ και βγήκε η ΝΔ και λέγαμε πού θα βρούμε τέτοιους, πού θα βρούμε Πρωτόπαπα, Ακη Τζοχατζόπουλο. Αλλά ευτυχώς, όλα μια χαρά!
«Ο»: Στόχος σας δεν είναι μόνο το γέλιο…
Θ.Κ: Στόχος είναι και το γέλιο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μας αρέσει μόνο αυτό. Θέλουμε και κάτι παραπάνω. Το κάνουμε με άποψη, που είναι πολύ συγκεκριμένη και γνωστή. Έχετε εσείς πολλές κοινές απόψεις μ’ εμάς κι εμείς μ’ εσάς. Αλλά θέλουμε να είναι με άποψη, γιατί το γέλιο βγαίνει και μ’ ένα ανέκδοτο.
«Ο»: Ούτε, λοιπόν, στα τηλεφωνήματα με τον Αποστόλη είναι ο κύριος σκοπός…
Θ.Κ: Είναι ένα κομμάτι της εκπομπής, χαλαρωτικό. Στο υπόλοιπο μέρος δεν στεκόμαστε σ’ αυτήν την πλάκα. Αυτό που ο Αποστόλης κάνει δεν είναι πλάκα, δεν είναι τυχαίο, είναι κι αυτό με περιεχόμενο, έχει συγκεκριμένες απόψεις, πιο χαλαρές απ’ ό,τι το υπόλοιπο μέρος της εκπομπής, αλλά με στόχευση. Δεν μας άρεσαν ποτέ τα αστεία για τα αστεία. Και όταν στην κοινωνία συμβαίνουν όλα αυτά, εντάξει να γελάμε, με συγκεκριμένα όμως πράγματα. Τώρα από εκεί και πέρα, μερικές φορές το βαθαίνουμε περισσότερο, όσο μπορούμε.
«Ο» Από τη μία η πραγματικότητα που σχολιάζετε με τις «μαύρες» στιγμές της, κι από την άλλη, αυτή των αγώνων, της αντίστασης, των ελπιδοφόρων στοιχείων…
Θ.Κ: Αυτά που παρουσιάζουμε δεν είναι τα «μαύρα». Δηλαδή, και μαύρα να είναι, τα παρουσιάζουμε έτσι που να «ξεμαυρίζουν» λίγο. Το ασφαλιστικό ας πούμε, είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, που παίζει τώρα αρκετό καιρό. Αποδομούμε λίγο τη σοβαρότητα της Πετραλιά, του Μαγγίνα, όχι επειδή έχουμε τίποτα προσωπικό μαζί τους, αλλά επειδή θεωρούμε ότι αυτοί εξυπηρετούν μια συγκεκριμένη πολιτική, και μέσω αυτών, στη συγκεκριμένη στιγμή και στο συγκεκριμένο πλαίσιο της εκπομπής, τη συγκεκριμένη πολιτική θέλουμε να αποδομήσουμε, στο βαθμό που με τη σάτιρα γίνεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι αγνοούμε την υπόλοιπη ζωή. Ισα ίσα, στις κινητοποιήσεις στην παιδεία και γενικότερα σε θέματα παιδείας έχουμε μια παραπάνω ευαισθησία, με τον τρόπο που μπορούμε ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά - με πλάνα από πορείες, δηλώσεις, τραγούδιαÉ Αλλο θέμα η υγείαÉ Τώρα να έχει ράντζα η Ελλάδα το 2007. Ολοι οι υπουργοί που έχουν περάσει είναι καραγκιόζηδες και σαν τέτοιους τους αντιμετωπίζουμεÉ Δεν μπορεί ο Αβραμόπουλος να βγαίνει και να λέει «θα λύσω τα προβλήματα και θα κάνω ό,τι μπορώ για την υγεία», την ώρα που ο Ευαγγελισμός χτες για 2 ώρες, δεν είχε θέρμανση. Εμείς διαλέγουμε μέσα από τα μεγάλα λόγια του υπουργού και μέσα από την αντίφαση λόγων και πραγματικής κατάστασης να φανεί ότι αυτός είναι καραγκιόζης, όχι μόνο ως πρόσωπο, αλλά και ως πολιτική άποψη που φέρει.. Αν το θέλουμε ως Ελληνες, ας τους ξαναψηφίσουμε, αν όχι, ας κάνουμε κάτι άλλο.
«Ο»: Ο Μαγγίνας τελικά τους φιλοξενούσε τους Ινδούς;
Α.Μ: Κατ’ αρχήν, δεν έμενε εκεί ο Μαγγίνας. Το είχε δώσει στους Ινδούς. Θα μπορούσες να πεις ότι τον φιλοξενούσαν κιόλας. Αυτό είναι το πραγματικό σκάνδαλο: Οι Ινδοί που φιλοξενούσαν το Μαγγίνα!
«Ο»: Ο Κύπριος φοιτητής είχε πέσει πάνω στη ζαρντινιέρα;
Α.Μ: Αυτά τα έχουμε λυμένα. Η ζαρντινιέρα έπεσε πάνω στον Κύπριο.
Θ.Κ: Η ζαρντινιέρα είδε τους αστυνόμους με τα παλαιστινιακά μαντήλια και συγχύστηκε…
Θ.Κ: Εμείς δεν θέλουμε το όλον ΠΑΣΟΚ να είναι εδώ, αλλά ο «όλος Γιώργος» να είναι εδώÉΕίμαστε φαν του «όλου Γιώργου»!
Υπάρχει ένα κυβερνητικό σχήμα που πρέπει να το κάνουν κάποια στιγμή: Ο Γιώργος πρωθυπουργός, ο Καραμανλής στο Μαξίμου -μη με ρωτήσεις πώς-γίνεται. Ο Πολύδωρας από κάτω, ο Τσοχατζόπουλος, ο Κουλούρης, η Ντόρα-αν και θα μπορούσε να είναι και αντιπολίτευση σ’ αυτό το σχήμα. Ο Γιακουμάτος, ο Μανώλης-αν και κάποιος πρέπει να διαφωνεί Ο Μανώλης συνεχώς διαφωνεί, αλλά ψηφίζει την ίδια ώρα, είναι μοναδική περίπτωση.
Α.Μ: Και ο Καρατζαφέρης αρχιεπίσκοπος.
«Ο»: Και δημοσιογραφική η δουλιά σας, όπου διαμορφώνετε τη δική σας ημερήσια ατζέντα. Είστε «αντικειμενικοί»;
Θ.Κ: Οχι, βέβαια! Το έχουμε δηλώσει: Δεν είμαστε αντικειμενικοί, αλλά μονομερείς, μονόπλευροι. Η καλύτερα, είμαστε τόσο αντικειμενικοί, όσο είναι ο Χατζηνικολάου, ο Ευαγγελάτος, ο Alpha, κτλ.
Α.Μ: Επειδή η ατζέντα όλων αυτών είναι ίδια, είπαμε εμείς να διαφοροποιηθούμεÉΔεν υπάρχει «αντικειμενικότητα» σε κανέναν…
Θ.Κ: Αυτό που προσπαθούμε, είναι να είμαστε έντιμοι απέναντι στους εαυτούς μας και το κοινό: Οτι είναι αυτή η εκπομπή, έχει αυτήν την άποψη, σχεδόν δηλώνουμε και τι ψηφίζουμε - όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή, και φαίνεται άλλωστε - άμα δεν θέλει κάποιος, να γυρίσει σταθμό.
«Ο»: Ολοι την «πέφτουν» στη νεολαία. Ορισμένοι την κολακεύουν, την επικαλούνται, άλλοι τη δυσφημούν κ.α. Εσείς τι λέτε;
Θ.Κ: Δεν μπορείς να μιλήσεις για όλη τη νέα γενιά… Μία λέξη αν χρησιμοποιήσεις, μπορεί να την αδικήσεις. Ενα συναίσθημα που έχω για τους νέους είναι ότι η ζωή τους θα είναι πολύ πιο δύσκολη - απ’ ό,τι φαίνεται- σε σχέση με τους παλιότερους. Οχι μόνο λόγω ασφαλιστικού και σύνταξης, αλλά και σε σχέση με το περιβάλλον όπου μεγαλώνουν: Από τη μία το φυσικό περιβάλλον κι από την άλλη οι συνθήκες εργασίας.
Πριν από είκοσι χρόνια η κατάσταση ήταν καλύτερη, και στα εργασιακά -δεν τολμούσε κανείς να πειράξει το οχτάωρο -τώρα ποιο οχτάωρο; Αναρωτιέμαι τι πρόοδος είναι να δουλεύεις 4 και 5 ώρες ανασφάλιστος. Αλλά πάντα ελπίζω και θέλω να πιστεύω ότι μέσα απ’ αυτά θα ταρακουνηθούν οι συνειδήσεις. Οσο τα πράγματα ζορίζουν, φαντάζομαι και ελπίζω ότι και η αντίδραση από κάτω θα είναι πολύ πιο μεγάλη.
Α.Μ: Ναι, αλλά δεν μπορείς να περιμένεις να φτάσεις στον πάτο για να αντισταθείς…
Θ.Κ: Ελπίζω να καταλάβει κάποια στιγμή ο κόσμος ότι είναι κοροΐδο και τον εκμεταλλεύονται όταν δουλεύει για 400 ευρώ. Σαν αγωνία το εκφράζω. Και ευτυχώς υπάρχει και αντίσταση, που έχει μεγαλύτερη αξία απ’ότι είχε πριν από 20 χρόνια, όπου υπήρχε ένα κύμα πολιτικοποίησης και όποιος δεν ήταν ενταγμένος ήταν δακτυλοδειχτούμενος. Τώρα δαχτυλοδειχτούμενος είναι αυτός που ενταγμένα αγωνίζεται.
Α.Μ: Στο σχολείο θυμάμαι, αυτοί που δεν ασχολιόντουσαν ήταν αυτοί που θα ψήφιζαν ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ λόγω των γονιών κτλ, και ήταν «ντροπή» να είσαι ΚΚΕ.
«Ο»: Τι συμβολίζει ο τσολιάς που τριγυρνά στην Αθήνα;
Α.Μ: Είναι ο κάφρος Ελληνας. Δεν καταλαβαίνει τι κάνειÉ πιο πολύ στον εαυτό του κάνει διάφορα χαζά. Είναι αυτοκαταστροφικός. Στους 6 μήνες δεν έχει δείξει ακριβώς τι είναι ο τσολιάς- σε γενικές γραμμές είναι ένας κάφρος που αυτοσχεδιάζει. Δεν είναι ακόμα ένας ρόλος καθαρός, δεν το είχαμε κι εμείς ως επιδίωξη.
«Ο»: Εντονη είναι η εμπλοκή του κοινού κυρίως στη ραδιοφωνική, αλλά και στην τηλεοπτική «Ελληνοφρένεια»…
Θ.Κ: Το κάνουμε για να υπάρχει και μια ποικιλία. Ο κόσμος έχει γίνει συντελεστής της εκπομπής κυρίως στο ραδιόφωνο. Υπάρχει η δική μου η φωνή, απόψεις μουσικές, ε, ας υπάρχουν και οι απόψεις του κόσμου! Αλλά δεν τον αφήνουμε έτσι τον κόσμο, τον λογοκρίνουμε. Το έχουμε δηλώσει. Τον πετσοκόβουμε, κόβουμε αυτά που θέλουμε εμείς. Καμιά φορά λέει κάτι και βγαίνει το αντίθετο. Συνειδητά παίρνουν, το ξέρουν όλοι.
Α.Μ: Τον χρησιμοποιούμε. Και γι’ αυτό ευχαριστούμε τον ελληνικό λαό, που παίρνει και συμβάλλει!
«Ο»: Ο κόσμος σας ακούει και βλέπει μονολογώντας «πες τα Χρυσόστομε». Δεν υπάρχει εδώ αναντιστοιχία σε σχέση με τη γενικότερη στάση του στην πολιτική πάλη;
Θ.Κ: Δεν είναι λογικό να λειτουργεί ως εκτόνωση; Και επειδή δεν λειτουργούν άλλα κι άλλα, και είναι καθισμένοι πολλές ώρες σπίτι και στη δουλιά τους, γυρίζουν στις 9 παρά σ’ εμάς.Ε, δεν είναι λογικό να νιώθεις μια εκτόνωση; Και δεν είναι κακό, γιατί υποτίθεται ότι η δουλιά της σάτιρας είναι αυτό: να σου βγάζει πράγματα, πειράζοντας ή διακωμωδώντας τα, να τα αποδομεί.
«Ο»: Αποστόλη, ο τσολιάς, που λόγω των ημερών έγινε Αϊ-Βασίλης, τι θα δωρίσει στον Καραμανλή;
Στο τέλος μας ευχήθηκαν: «Καλή επιτυχία στη νέα πορεία του Οδηγητή, να πάει όπως παλιά που ήταν και εβδομαδιαίος»!
No comments:
Post a Comment